طراحی تایپوگرافی 101: راهنمای قوانین و اصطلاحات

 

طراحی تایپوگرافی در همه جا وجود دارد. آیا تا به حال متوجه فاصله خطوط در لیست مواد تشکیل دهنده پشت بسته ترقه شده اید؟ یا شکل اعداد روی برچسب قیمت و یا حتی وزن حروف (یعنی چقدر ضخیم یا نازک هستند) روی علائم نام خیابان؟ این منابع ممکن است منبع الهام بخشی شما نباشند ، اما بخشی از زندگی روزمره هستند.

راهنمای طراحی تایپوگرافی
توسط مکی
در واقع ، ما به طور مداوم با نامه ها احاطه شده ایم ، به هر کجا که نگاه کنیم. همه این منابع دیدگاه ها و بینش های مختلفی به ما ارائه می دهند و روش های بی پایان استفاده از تایپوگرافی را به ما نشان می دهند.

قبل از اینکه بیشتر به طراحی تایپوگرافی بپردازیم ، بیایید نگاهی بیندازیم که تایپوگرافی چیست و از کجا آمده است.

 

تاریخچه مختصر تایپوگرافی

–
طراحی تایپوگرافی چیست؟ به طور خلاصه ، طراحی تایپوگرافی هنر تنظیم یک پیام در یک ترکیب خواندنی و خوشایند زیبایی است. این یک عنصر جدایی ناپذیر از طراحی است. تایپوگرافی از طراح نمی خواهد که فرم حروف خود را ترسیم کند ، بلکه در عوض با حروف چاپی موجود کار می کند. این فرایند به طراح نیاز دارد تا یک سری تصمیمات مانند انتخاب نوع متن مناسب ، انتخاب اندازه نقطه ، تنظیم هسته و فاصله خط و ارائه یک طرح منطقی را اتخاذ کند.

این کار به راحتی و با استفاده از لپ تاپ ، کامپیوتر و حتی تلفن انجام می شود. به لطف فناوری ، تایپوگرافی و قوانین آن هر روز توسط نسل جدیدی از طراحان به چالش کشیده می شوند که نامه هایی را تصور می کنند که ما تصور نمی کردیم همین چند سال پیش باشد.

نمونه تایپ کنید
چه کسی می گوید برگه های واقعی باید خسته کننده باشند؟ از طریق andwalsh.
نمونه تایپ کنید
ساده نگه داشتن آن با تایپوگرافی بزرگ و پررنگ همیشه انتخاب خوبی است. از طریق پنتاگرام.
اما این همیشه درمورد فناوری نبود. نوع متحرک آن به لطف یوهانس گوتنبرگ در اوایل قرن 15 اختراع شد و با اجازه تولید انبوه مواد چاپی انقلابی در تایپوگرافی ایجاد کرد. هنوز حتی قبل از وجود تکنیک های چاپ ، مردم هنوز مصمم به ایجاد کتاب یا پوسترهای مبتنی بر نوع بودند. آنها فقط این کار را با دست ، با صبر و فداکاری بسیار انجام دادند. انسان ها همیشه پیام های نوشتاری ایجاد کرده اند – کمبود کاغذ و ابزار مناسب نوشتن هرگز مانع ما نشد. تمدن های باستان حروف گلوی خود را به صورت سنگ یا چوب تراشیده اند.

اگر به تکامل تایپوگرافی و همه ابزارها و تکنیک هایی که تاکنون استفاده شده است نگاهی بیندازیم ، متوجه یک نبرد مداوم بین دست ساخته و دستگاه ساخته شده ، بین آلی و هندسی خواهیم شد. امروزه جدایی ریشه ای دو جهان و همچنین ادغام هماهنگ آنها ، نتایج جدید و غیرمعمولی را به بار می آورد و به چرخه ای بی پایان از کاوش تایپوگرافی دامن می زند.

اصطلاحات طراحی تایپوگرافی را باید بدانید
–
چند قانون اساسی و اصطلاحات طراحی وجود دارد که باید قبل از غوطه ور شدن در تایپوگرافی بدانید. در اینجا مهمترین موارد ذکر شده است:

سبک
نامه ها در اشکال و سبک های مختلف وجود دارد. دسته بندی آنها می تواند چالش برانگیز باشد زیرا عوامل زیادی برای در نظر گرفتن وجود دارد: ظاهر آنها ، الهام بخش آنها ، دورانی که در آن ظاهر شده اند و کاربرد آنها. به منظور سادگی ، ما اغلب به سه دسته سبک اصلی اشاره می کنیم و سپس آنها را به دسته های کوچکتر تقسیم می کنیم.

سریف
اولین نوع حروف از خط سنتی الهام گرفته شده است و به آنها سبک اومانیستی یا قدیمی گفته می شود. این سبک با فرمهای صاف و گرد و تغییرات کمی در وزن مشخص می شود.

نوع متن اومانیستی
حدود اواسط قرن هجدهم نوع جدیدی از سریف ظهور کرد که اکنون آن را انتقالی می نامیم. این سبک انتقال بین سبک های اومانیست و مدرن را نشان می دهد ، بنابراین کمی از ویژگی های هر دو سبک را ترکیب می کند.

حروف چاپی انتقالی
در اواخر قرن 18 و اوایل قرن نوزدهم ، یک سبک سریف رادیکال متولد شد: مدرن. ما می توانیم این سبک را با کنتراست شدید وزن و ریزهای صاف و باریک تشخیص دهیم.

حروف چاپی مدرن
با ظهور تبلیغات در قرن نوزدهم ، Serif های مصری یا اسلب معرفی شدند. به لطف ظاهر جسورانه و سریالهای سنگین ، آنها سبک مطلوبی برای نمایش پیامهای تجاری بودند.

حروف چاپی
بدون دندانه
Sans serif typefaces در قرن بیستم رواج پیدا کردند و آنها همچنین دارای تأثیر خوشنویسی بودند ، بنابراین ما آنها را نیز هومانیست می نامیم. ما می توانیم یک تغییر وزن جزئی و یک فضای کلی گرم را مشاهده کنیم.

حروف چاپی انسان دوستانه
در اواسط دهه 1900 Helvetica ایجاد شد و نوار سریالهای Transitional sans را تعیین می کرد. این حروف یکنواخت و سفت و سخت تر از حروف قبلی است که فاقد عنصر دست کاری شده است.

حروف چاپی انتقالی
Serif های هندسی هندسی معادل Serif های مدرن هستند. آنها بر اساس فرم های هندسی ساخته شده اند (حرف O یک دایره کامل است) و قله های حروف مانند A یا N تیز و قوی هستند.

حروف هندسی
خط شکسته
حروف خطی از سبک های دست نویس و خوشنویسی تقلید می کنند و می توانند از براق و رسمی گرفته تا نامرتب و بدون دردسر باشند.

متن متن
چهره های قلم مو نزدیک اسکریپت ها هستند ، اما از حروف قلم مو الهام می گیرند. این باعث جسارت و ظرافت کمتری می شود.

نوع قلم مو
سرانجام ، خیابان گوتیک یا Blackletter

yle دارای خطاطی سنتی نوک نمدی است. این سبک از کوچک کارولینگی توسعه یافته است ، و در اواسط قرن 12th یک سبک جدید با خطوط تیز ، مستقیم و زاویه ای ایجاد شد.

حروف چاپی گوتیک یا سیاهچاله
قلم در برابر حروف چاپی
من مطمئن هستم که همه ما در دوره ای از زندگی درباره تفاوت بین قلم و حروف اشتباه گرفته ایم. من قطعا بود!

یک نوع حروف (یا یک خانواده قلم) طراحی بصری شکل حروف است و از چندین قالب قلم تشکیل شده است. در حروفچینی فلز ، مجموعه ای از حروف فیزیکی به عنوان یک قلم در نظر گرفته می شود که شامل هر حرف ، عدد و علائم نگارشی موجود به عنوان یک عنصر جداگانه است. در دنیای دیجیتال ، فونت نرم افزاری است که ما نصب و استفاده می کنیم.

یک خانواده با کل قلم می تواند سبک های بسیار زیادی داشته باشد: از فوق العاده نازک تا فوق العاده سیاه و از اضافی متراکم به فوق العاده گسترده ، همه به صورت منظم و مورب.

انواع قلم ها
اما صبر کنید ، این همه نیست. بعضی از چهره ها همچنین دارای کلاه های کوچک (حروف بزرگ که فقط تا ارتفاع x گسترش می یابند) ، اعداد آستر و اعداد غیر خطی (اعدادی که فراتر از پایه و ارتفاع x قرار دارند ، به طور یکپارچه ای در بلوک های متن ادغام می شوند) و در برخی موارد حتی چند کاراکتر اضافی اضافی. خیلی زیاد است ، ها؟

انواع قلم ها
آناتومی
آناتومی حروف کاملاً پیچیده است – هر جزئیات و عنصر کمی اصطلاح خاص خود را دارد.

در اینجا تعداد کمی از آنها هستند:

آناتومی را تایپ کنید
و در اینجا چند علامت نگارشی همراه با نام و کاربرد مناسب آنها آورده شده است:

شناخت توهمات تایپوگرافی

–
نامه ها نه تنها به دلیل بیان بسیاری از احساسات ، بلکه همچنین به دلیل داشتن توانایی فریب چشم ما بسیار جذاب هستند.

بیایید به چند توهم نوری موجود در طراحی تایپوگرافی نگاهی بیندازیم:

توهم 1
S به نظر کاملاً متقارن است ، درست است؟ خوب نیست فقط آن را 180 درجه بچرخانید و خواهید دید که قسمت بالایی در واقع کوچکتر از پایین است. این باعث می شود که از ثبات و اطمینان بیشتری برخوردار باشد.

توهم قلم
توهم 2
حتی اگر به نظر می رسد تمام حروف دقیقاً یک ارتفاع دارند ، اما شکل های گرد کمی بزرگتر هستند. تقاطع O ، به عنوان مثال ، با پایه و ارتفاع کلاهک فقط یک نقطه واحد است. در حالی که به عنوان مثال تقاطع حرف E ، آن خطوط را با سطح کامل خود لمس می کند. از آنجا که اندازه هر دو حرف از نظر فنی یکسان است ، بنابراین نامتناسب به نظر می رسند. برای اینکه از نظر بصری برابر باشند ، باید O را کمی بزرگتر کنیم.

توهم قلم
توهم 3
برای اینکه حرف O از نظر وزن متقارن و سازگار به نظر برسد ، در واقع باید آن را بسازیم – از نظر وزن ثابت نباشد. حرف O 90 درجه را بچرخانید و متوجه خواهید شد که ضلع ها کمی ضخیم تر از بالا و پایین هستند.

توهم قلم
توهم 4
از آنجایی که ما مشغول ورق زدن حروف هستیم ، بیایید همان ترفند را برای حرف A امتحان کنیم. با ورق زدن آن به صورت افقی مشخص می شود که این حرف به ظاهر متقارن در واقع متقارن نیست. برای اینکه از نظر بصری خوشایند باشند ، حتی اگر این به معنای مغایر با قانون ریاضی باشد ، باید تقلب های کوچکی را به برخی حروف بکار برد.

توهم قلم
توهم 5
اگر در مورد خوشنویسی چیزی می دانید ، می دانید که نوارهای ضخیم نازک ، ضربات پایین ضخیم و ضربات متقاطع دوباره نازک است. این قانون حتی در ساده ترین و هندسی ترین حروف نیز باید اعمال شود ، مثلاً برای مثال حرف T.

توهم قلم
توهم 6
شاید تصور شود که میله های عرضی حروف E و A در وسط حرف یافت می شوند. خوب ، دوباره فکر کنید. برای اینکه نامه به خوبی متعادل به نظر برسد ، باید کمی منتقل شود. با وارونه جلوه دادن حرف ، به وضوح می بینید که میلگرد متمرکز است.

توهم قلم
توهم 7
حروف B ، P و R اشکال خواهرانه هستند ، یکی از دیگری مشتق شده است. با این حال ، این بدان معنا نیست که آنها دارای همان نسبت هستند. کاسه R باید کمی نازک تر باشد تا وقتی پایه را به آن متصل می کنیم ، خیلی ضخیم نشود. در حالی که کاسه بالایی B باید کوچکتر از کاسه پایین باشد ، به طوری که حرف پایدارتر به نظر می رسد.

توهم قلم
توهم قلم
قوانین طراحی تایپوگرافی
–
بله ، من می دانم ، قوانین باید شکسته شود ، اما برای شکستن قوانین به گونه ای که باعث گریه یک طراح نشود ، شما باید ابتدا آنها را یاد بگیرید.

هنگام کار با نوع و ترتیب بندها در یک صفحه ، باید به چند عامل توجه کنیم و مطمئن شویم که چیزی که در حال طراحی آن هستیم ، خوانا و واضح باشد. به جز البته ، اگر با ایجاد هرج و مرج و هرج و مرج کامل ، یک پوستر چاپی انتزاعی و تجربی ایجاد می کنید. اگر این مربای شماست ، دنبال آن بروید. اما اگر با متن طولانی کار می کنید ، نه تنها برای جلب توجه بیننده بلکه برای به تصویر کشیدن یک پیام به صورت مستقیم ، باید مراقب هر تصمیمی باشید که می گیرید.

هم ترازی
ترازبندی به چیدمان متن متن در یک صفحه ، به طور خاص تراز کردن لبه های آن با حاشیه های صفحه اشاره دارد. 4 نوع تراز بندی وجود دارد ، اما باید در نظر داشت که هیچ یک از صحت کمتری نسبت به دیگری ندارند ، آنها به سادگی ظاهری متفاوت دارند و لرزهای مختلفی را بیان می کنند.

خیط و پیت کردن سمت چپ
این احتمالاً

تراز بندی که بیشترین استفاده را می کند ، زیرا جریان طبیعی اکثر زبان ها را دنبال می کند. هنگام استفاده از این ترازبندی باید به ایجاد یک لبه راست متعادل ، با طول ردیف هایی که یک احساس طبیعی دارند توجه کرد.

اطمینان حاصل کنید که از کلمات تنها در ردیف های جدید خودداری کنید. به اینها “بیوه” گفته می شود و ناراحت کننده اند.

فونت چپ به سمت چپ
درست شستشو
در مقابل تراز سمت چپ ، راست تراز مخالف جریان طبیعی اکثر زبان های نوشتاری است ، که می تواند به نفع ما نیز باشد. اگرچه توجه داشته باشید که این همسویی ظاهری غیرمعمول ایجاد می کند و هنگامی که در پاراگراف های طولانی استفاده می شود ممکن است برای چشم سخت باشد. برای اینکه یک لبه راست تمیز داشته باشید ، سعی کنید از توقف های کامل یا ویرگول در انتهای ردیف ها جلوگیری کنید.

فونت درست می شود
متمرکز
اگر ضعیف انجام شود ، یک تراز وسط محور می تواند خسته کننده و کثیف به نظر برسد. اگرچه با توجه زیاد ، می تواند احساسی زیبا و در عین حال پویا ایجاد کند. نکته اصلی بازی با طول ردیف ها ، در عین حال حفظ تعادل کلی است.